فرهنگ و ارزش های اخلاقی _ اجتماعی آدمی معلول روابط و مناسبات انسان با محیط کار و زیست او می باشند.
خلق و خوی ما تنیده از آموزه های دنیای پیرامون مان است که خصوصیات فردی و رفتارهای اجتماعی مان را سامان می دهد.
جامعه مدرن شهری نسلی را پرورش می دهد که برای جامعه روستایی قابل درک نیست و جامعه روستایی تفاوت های روشنی با جامعه عشیرتی دارد.
انسان در جوامع شهری، روستایی و ایلیاتی بنا به جایگاه اجتماعی خود تاثیرات متفاوت و جهانبینی های گوناگونی کسب می کند و در واقع بنا به موقعیت اجتماعی و فرهنگی، در نگرش ها تفاوت ایجاد می شود و عینک های معرفتی ناهمگون بر چشمان شهروندان جای می گیرد و تجارب و جایگاه اجتماعی متفاوت شکاف را در اجتماع بازتاب می دهد..
اختلاف و تفاوت امر طبیعی زندگی و معلول شرایط کار و زیست است و دامنه و عمق آن بستگی به میزان شکاف های فرهنگی اجتماعی اقشار در جامعه دارد که با آگاهی فرهنگی و اجتماعی می توان از میزان اختلافات کاست و بر وحدت و همفکری افزود.
برای مثال دستاوردهای جوامع مدرن اروپایی در رابطه با حقوق زنان و برابر حقوقی شان با مردان برای روستایی که از جوامع عقب مانده می آید و هنوز با ارزش های قرون وسطایی مناسباتش را تنظیم می کند، غیر قابل تحمل است و فرهنگ و مناسبات دمکراتیک و پیشرفته بدون یک خانه تکانی جدی، از دیوارهای بتونی افکار تاریکخانه ای عبور نمی کنند تا به رفتارهای هنجارمند ارتقاء یابند..
در جهانی که بسترهای عینی اجتماعی و معرفتی، زندگی و سرنوشت انسان ها را رقم می زنند، تفاوت و اختلاف در اندیشه، گفتار و کردار، امری برسمیت شناخته است که اساسا با ابزار گفتگو برای کاستن و یا رفع آنها تلاش صورت می گیرد. این اسلوب و روش متمدنانه در حل مسائل اجتماعی و زندگی مسالمت آمیز انسان بر روی کره خاکی است.
انتقاد و نقد در جوامع شهری، روستایی و ایلیاتی بار و جایگاه متفاوتی داشته و دارد.
انتقاد به یک رئیس قبیله به معنای زیر پا گذاشتن ارزش های جامعه قبیله ای و گناهی نابخشودنی است.
انتقاد در جامعه روستایی از آنجا که بر ارزش های پیشا مدرن و ایستا استوار است به خصومت های شخصی آلوده ویا تعبیر می شوند.
انتقاد و انتقاد از خود و فرهنگ گفتگو در جامعه مدرن و بر مبنای برابر حقوقی شهروندی بستر مناسبی می یابند که به وسیله آن، راه تمرین دمکراسی و بسط شعور فرهنگی اجتماعی هموار گردد.
نیرویی که برای تحول فرهنگی و اجتماعی کوشش می کند بایستی با اصل دمکراتیک گفتگو مورد سنجش قرار گیرد و میزان دوری و نزدیکی آن با فرهنگ گفتگو مبنای قضاوت در باره ادعاها و شعار ها می باشد.
انجمن اجتماعی فرهنگی ایرانیان _ بوخوم با اعتقاد عمیق به اصل دمکراتیک گفتگو برای حل مسائل ، فعالیت خود را آغاز کرد و با وفاداری به این امر خدشه ناپذیر فعالیت دمکراتیک، راه پنج ساله خود را طی کرده است.
انجمن در پنج سال گذشته با برگزاری جلسات علنی هفتگی، بستر مناسبی را برای جاری ساختن فرهنگ علنیت و گفتگو در مناسباتی دوستانه فراهم ساخت ولی مقاومت هایی در راستای پنهانگویی صورت می گرفت که ناشی از پیشینه ها و سنت های گوناگون فرهنگی اجتماعی و ضعف انطباق با فرهنگ و مناسبات مدرن بر مبنای گفتگوی علنی و دمکراتیک بوده است.
درک های عقب مانده، انتقاد و گفتگو را نه به عنوان ابزار آموزش جمعی و بهره گیری از خرد عمومی ، بلکه آنرا تا حد ابزار حل خرده اختلافات تنزل می دهد که با روح فعالیت فرهنگی همخوانی ندارد.
با امید به اینکه سخنان درگوشی و آشپزخانه ای به مباحثات جدی فرهنگی اجتماعی ارتقاء یابند و سلاح گفتگوی سازنده و انتقاد و انتقاد از خود جایگاه شایسته خود را در جامعه ایرانی دریافته و گفتگوی علنی بعنوان آلترناتیو پنهانگویی برای گذر از جامعه بسته و برپایی جامعه باز درک شود.